KUŞ HATIRALARI

Benim Çocukluğumda soframıza kuşlar konar, Rüyalarımıza melekler uğrardı. Kapımızdan Yoğurtçu, bahçemizden ishakkuşu, kalbimizden yeni çıkan şarkılar geçerdi…. Kışın bir sobamız olurdu, sobanın yanında bir kedimiz, kedinin önünde yün yumağı, bir hayat bilgisi fotoğrafı gibiydik… Yerli Malı Kullanan, Yurdunun üç tarafı denizlerle çevrili, kuru incir, üzüm, fındık, tütün, çay, narenciye, kavun, karpuz yetiştiren, kuru üzüm, incir satan karşılığında çamaşır makinesi, radyo ve otomobil alırdık… Bir Toprağın fertleri, biraz yoksul, biraz mütevekkil, biraz mahçup, biraz kırılgan, biraz naif ama hep umutlu insanlardık…

Özlerdik; Memleketimizi, halamızı, ince doğranmış bir dilim pastırmayı, yurttan sesler korosunu, akşam komşuluklarını, radyo tiyatrolarını, sabah ezanını, kalaycıyı, bozacıyı, münir nurettin şarkılarını, orhan boran yarışmalarını, kandil gecelerini, duvarlarımızın sarmaşıklarını, bakkalımızın utana sıkıla veresiye hatırlatmalarını, okul önü koz helvalarını, akşam oturmalarını ve hayatı…

Top oynardık, ip atlardık, kedi kovalar, taşlarla birbirimizin başını yarar, mahalle şavaşları çıkarır, gece olunca’da tutar babalarımızın elinden yazlık sinemaya gider, sadri alışık, vahi öz, belgin doruk, cüneyt arkın seyreder, olimpos  gazozlar içer, güler eğlenir bağırır, çağırır, dönerken yıldızları sayardır, sıkı çoçuklardır… Hepimizin birer yıldızı vardı, onlara isim takardır, onlarda bize isim takardı, pus ve dumandan önce bu şehrin geceleri göz kırpan ve isimleri takılan yıldızları vardı… Benim yıldızıma mehlika adını vermiştik…